صدای چرخ های خیاطی در بین چادرها و کانکس های برپا گشته در شهر سرپل ذهاب نوید تلاش عده ای برای برگشت به زندگی در این شهر زلزله زده را نوید می دهد.
باوجود اینکه بسیاری از امکانات و تجهیزات آنها در اثر زلزله 7.3 ریشتری 21 آبان از بین رفت اما با امید به آینده، تلاش خود را مضاعف کرده اند و می خواهند کمک خرج خانواده باشند.
براساس آمارهای رسمی در زلزله اخیر غرب استان کرمانشاه نزدیک به یک هزار و 300 نفر شغل خود را از دست داده اند و خانواده های زیادی با بحران نبود درآمد روبرو هستند.
اکنون با گذشت حدود 120 روز از زلزله کرمانشاه، عده ای از بانوان در شهر سرپل ذهاب کسب و کار خود را به راه انداخته اند و در فضای کوچک و محقر خود به دنبال درآمد زایی برای خود و ایجاد فضای امید در میان مردم به خصوص بانوان هستند.
به همراه عکاس ایرنا مرکز کرمانشاه در میان کانکس ها و چادرهای برپا شده در شهر سرپل ذهاب به دنبال بانوان خیاط می گشتیم که چند مورد را پیدا کردیم و موفق شدیم با آنها به گفت و گو بنشینیم.
آنها با روی باز و اشتیاق فراوان با ما گفت و گو کردند و اجازه دادند از آنان تصویر بگیریم و معتقد بودند این گزارش ها می تواند در تقویت روحیه مردم شهر موثر باشد.
**برای رونق کسب و کار حمایت می خواهیم
2 خواهر در محله مسکن مهر الوند شهر سرپل ذهاب کانکسی را به خیاطی تبدیل کرده اند و بر روی آن بنری با عنوان 'خیاطی سلین' نصب کرده اند.
نرگس و ندا محمدیانی که این خیاطی را راه اندازی کرده اند به خبرنگار ایرنا می گویند از 2 هفته قبل اقدام به شروع فعالیت کردیم و اکنون چند شاگرد نیز داریم.
آنها انواع لباس زنانه کُردی و مانتو شلوار را در می دوزند و می گویند: برای شروع خوب است و روزانه در مجموع حدود 10 سری لباس می دوزیم.
آنها لباس کُردی را به نرخ هر دست 60 هزار ریال و مانتو شلوار را نیز هر دست 200 تا 350 هزار ریال می دوزند.
ندا محمدیانی که دارای مدرک خیاطی از فنی و حرفه ای است اظهار کرد که یکسال قبل از زلزله خیاطی می کردم و با وقوع این حادثه فعالیتم تعطیل شد.
او کانکسی 10 متری را به عنوان مرکز خیاطی اختصاص داده و می گوید این مکان جوابگوی فعالیت ما نیست و از این رو از مسئولان درخواست می کنیم مکان بزرگتری را در اختیار ما قرار دهند.
وی اضافه کرد که در صورت داشتن مکان بزرگتر می توانیم کارگاه خیاطی بزنیم و شاگرد هم بگیریم.
آنها برای خیاطی در این کانکس تنها یک چرخ خیاطی دارند و در کنار آنها چهار شاگرد دیگر نیز مشغول آموزش هستند.
محمدیانی می گوید برای توسعه کار نیاز به حدود 100 میلیون ریال کمک بلاعوض و یا تسهیلات بانکی کم بهره داریم تا به کسب و کار خود رونق ببخشیم و تجهیزات و امکانات مورد نیاز را خریداری نماییم.
نرگس محمدیانی که همزمان با گفت و گوی ما مشغول اندازه گیری یکی از مشتریان است نیز می گوید برخی اوقات تا ساعت 12 شب کار می کنیم و زمان فعالیت بستگی به مراجعات مشتریان دارد.
وی معتقد است به دلیل اینکه خیاطی را به صورت حرفه ای آموزش دیده، کیفیت کار آنها بالا است و از این رو از سازمان آموزش و فنی و حرفه ای درخواست کمک دارد.
او به مشکلات محله مسکن مهر الوند سرپل ذهاب نیز گریزی زد و گفت: حمام و دستشویی یکی از نیازهای اصلی مردم این محله است که اکنون کمبود داریم.
**کانکس نیاز دارم
'ناهید عزیزی وفا' دیگر بانوی سرپل ذهابی است که در محله فولادی در یک چادر کوچک مشغول خیاطی است. او یک چرخ خیاطی دارد و می گوید مکانم برای فعالیت مناسب نیست و نیاز به کانکس دارم.
او هم مدرک فنی و حرفه ای خیاطی دارد و از 2 سال قبل خیاطی را شروع کرده است و می گوید در این محله سه خیاطی دیگر وجود دارد و بازار خوبی داریم.
وی هم لباس کُردی و مانتو شلوار می دوزد و از درآمدش راضی است و می گوید نیاز به حمایت دولت برای رونق کسب و کارم دارم.
به یکی دیگر از خیاطی های زنانه محله فولادی سرپل ذهاب که بیشترین خسارت را در زلزله اخیر دیده است، رفتیم که بسته بود تا اینکه گذر ما به پرده سرا و خیاطی آنوشه در انتهای محله افتاد.
تعدادی از کودکان در کوچه ها مشغول بازی بودند و از آنها برای یافتن این خیاطی کمک گرفتیم که ما را راهنمایی کردند.
'پروین دارابی' به همراه همسرش 'غلام مرادپور' در کانکسی که تبدیل به خیاطی کرده اند، بودند و با روی باز از ما استقبال کردند.
خانم دارابی می گوید از 22 سال پیش خیاطی می کنم و 10 سال نیز رو به پرده دوزی آورده ام.
او می گوید از یک ماه پیش و با مراجعات مکرر مشتریان قبلی اقدام به راه اندازی این کانکس و شروع فعالیت خیاطی و پرده دوزی کردم.
او می گوید در جریان زلزله چرخ های خیاطی و پارچه ها و امکاناتم گم شد و اکنون با یک چرخ تعمیر شده مشغول فعالیت هستم.
وی می گوید مربی فنی و حرفه ای هستم و هشت مدرک معتبر نیز دارم و اکنون انواع لباس های کُردی و فارسی، مجلسی، مانتو شلوار و پرده می دوزد.
خانم دارابی با اشاره به اینکه قبلا سه چرخ خیاطی داشتم که در زلزله از بین رفت می گوید نیاز جدی به حمایت دولت برای توسعه کسب و کارم دارم.
او اظهار کرد که قبل از زلزله ماهانه حدود 20 میلیون ریال درآمد داشتم و اکنون نیز اگر امکانات داشته باشم می توانم کار کنم.
بانوان خیاط سرپل ذهاب به ما می گویند که پس از زلزله خبرنگاران و عکاسان زیادی به اینجا آمدند و گزارش و عکس های فراوانی گرفتند اما برخی از مشکلات ما هنوز مرتفع نشده است.
تلاش بانوان سرپل ذهابی برای بازگشت به زندگی قابل تحسین است، آنها با دست خالی و با همت و غیرت برای عادی شدن شرایط زحمت می کشند و در این راه نیازمند دستان یاریگر مسئولان و خیران هستند.
زمین لرزه 7.3 ریشتری 21 آبان در 11 کیلومتری بخش ازگله و 32 کیلومتری شهرستان سرپل ذهاب در غرب کرمانشاه 620 کشته و 12 هزار و 386 مصدوم داشته است.
این زلزله به 10 شهرستان و یک هزار و 930 روستای استان کرمانشاه خسارت وارد کرده و براساس ارزیابی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی بیش از 100 هزار واحد مسکونی شهری و روستایی آسیب کلی و جزئی دیده اند.